دکتر زینی‌وند؛

مهاجر سرزمین آفتاب

«مهاجرت»؛ یکی از واژگان کلیدی در فهم تاریخ صدر اسلام به شمار می‌آید: از مکه به حبشه، از مکه به مدینه، جهاد، هجرت و شهادت، سلمان فارسی، بلال حبشی، صهیب رومی و... .

باور ندارم که تاریخ تکرار نمی‌شود؛ هجرت صغری، هجرت کبری، مهاجرت و تبعید امام به عراق، کویت و پاریس، مهاجران جنگ تحمیلی، مهاجران افغانی و... .

بانویی در دهه پنجاه از جنوب شرق آسیا به ایران مهاجرت کرده و با مردی پارسی ازدواج می‌کند، مسلمان و شیعه آل علی (ع) می‌شود. در سال ۱۳۵۷ و به‌روزهای پیروزی انقلاب اسلامی به میدان مبارزه و جهاد می‌آید و از آرمان‌ها و آرزوهای ملت ایران دفاع می‌نماید. جنگ آغاز می‌شود؛ فرزندش، محمّد را راهی کربلای شهیدان می‌کند تا دوباره معنی هجرت، جهاد و شهادت معنی و تفسیر شود.

شما اگرچه تربیت شدۀ یک مکتب غیراسلامی بودید، اما خدا خواست که فطرت الهی شما بیدار شود و الگوی شایسته و بابصیرت برای همه حق طلبان جهان شوید.

شما به ما ایرانیان درس بزرگی را یادآوری کرده اید که: عشق به وطن از نشانه‌های ایمان است.

بانوی سرزمین آفتاب! خانم یامامورا! مادر محمّد شهید!

ما شما چشم بادامی‌ها را از قاب تلویزیون و با فیلم‌های هفت سامورایی کوروساوا، سالهای دور از خانه (اوشین)، داستان زندگی (هانیکو) و... . با آن سبک راه رفتن و غذا خوردنتان با دو چوب باریک می‌شناسیم. زادگاه شما از ولایت ما پارسیان، بسیار دور دور است. اما تو از آن سوی این کره خاکی، هجرتی را رقم زدی تا با ما در این بخش از «حماسه تاریخ» شریک باشی. 

بانو! چه سرنوشت خوبی را با این هجرت رقم زدی. شاید آن روز که عزم دیار پارسیان نمودی خود نیز گمان نمی‌بردی که نامت با این هجرت اینگونه در تاریخ معاصر قوم پارسی جاودانه شود. تو آن روز که بر بال آهنی طیّاره سوار شدی خود نیز گمان نمی کردی که سالها بعد محمّد شهیدت بر بال فرشتگان راهی دیار ملکوت شود.

بانوی گرامی: ما پارسیان اگرچه تو و فرزند شهیدت را دیر شناختیم اما از ژرفای جان، سپاسگزار شما بوده و بی هیچ اما و اگر دوستتان می‌داریم! شما معنای هجرت هستید؛ از «سرزمین آفتاب» به «کربلای شهیدان».